Mandy’s Journey #11: Op naar een nieuwe fase

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, heb ik wederom geen goed nieuws wat betreft het afvallen. Tijdens mijn laatste meting bij HAB onder leiding van Geert bleek dat ik weer helemaal gelijk ben gebleven. In zowel gewicht als in vetpercentage. En dat terwijl ik zo mijn best heb gedaan. Tot vervelens toe.

Zoals jullie al wisten, mits je mijn laatste blogs hebt gelezen natuurlijk, probeer ik al een aantal weken het Carb Cycle dieet. Eerst om de dag koolhydraatarm en de laatste twee weken zelf twee dagen koolhydraatarm tegenover een dag met meer koolhydraten. Deze laatste twee weken waren voor mij het allermoeilijkste van mijn hele traject tot nu toe. Ik viel nog altijd niet af. Ondanks dat ik meer beweeg vanwege mijn nieuwe baan valt het niet eten van koolhydraten mij zwaar. Toen ik dit nog om de dag deed, viel het wel mee. Maar nu merkte ik tijdens het avondeten steeds vaker dat ik jaloers was op de pasta of aardappels (uit de Airfryer, want gekookte aardappelen vind ik niet lekker..) die mijn vriend wel had.

Toch heb ik de twee weken volgehouden, al mocht het helaas niet baten. Voor nu gaan we weer terug naar mijn oude schema (met gewoon koolhydraten, yay!) maar dan wel met iets minder calorieën dan eerst. Hopelijk gaat dat iets doen. Mijn nieuwe schema krijg ik komende week, ik ben nieuwsgierig!

De conclusie van mijn laatste meting bij HAB is wel dat ik officieel een plateau te pakken heb, alweer. In mijn vorige afvalpogingen bereikte ik ongeveer rond hetzelfde gewicht een plateau. Ook deze duurde 4 maanden, net als nu. Ook deze keer word ik er flink door gedemotiveerd. Het enige en grote verschil is dat ik nu intensieve begeleiding heb. Vorige keer was dit dus het punt waarop ik opgaf en uit frustratie weer ben gaan eten. Wat uiteindelijk resulteerde in het feit dat alle afgevallen kilo’s er weer aanzaten na een paar maanden. Ik weet zeker dat als ik nu niet begeleidt zou worden vanuit HAB, dit weer het geval zou zijn. Ook al wil ik niets liever dan afvallen, gezond zijn, me lekker in mijn vel voelen en vooral fit zijn. Maar mijn lijf werkt me hierin dus een beetje tegen en ergens de regering ook wel met het nog altijd dicht laten zijn van de sportscholen. Maar laten we ons daar niet op richten.

Geert heeft mij wel verteld dat al het ‘ploeteren’ van de afgelopen maanden niet voor niets is geweest. Hoe hij dit uitlegde vond ik een mooi en duidelijk verhaal, dus deel ik dit graag met jullie. Hij zei: “Het plateau kun je zien als een soort muur. Een soort muur waar je doorheen moet, wil je gaan afvallen. De afgelopen maanden is je lijf van binnen hard aan het werk om die muur door te breken en is steeds op die muur aan het slaan. Door de verschillende manieren en diëten die we nu uitgeprobeerd hebben, had hij steeds een ander soort gereedschap. De muur wordt zo steeds dunner en op een moment gaat hij echt kapot. Op dat moment ga je weer afvallen. Dat moment komt, zeker weten, ook al duurt het lang!”
Klinkt logisch toch? Vond ik ook. Dus dan nemen we het maar aan van de personen die er verstand van hebben en gaan we weer gewoon door. Want dat het onmogelijk is voor mijn lichaam of nog verder af te vallen, dat kan toch gewoonweg niet?

Al met al kan ik dus iedereen de hulp van HAB aanbevelen, want iedereen loopt wel eens vast. Of het nou met afvallen is, met een gezonde leefstijl zoeken of juist gespierder worden. Als alles zo makkelijk was geweest waren we allemaal wel topmodellen denk ik dan.

Wat ik wel als tip meekreeg was dat ik echt moet blijven bewegen. Ook al loop ik nu veel meer en haal ik op de dagen dat ik fysiek naar mijn werk ga die 10.000 stappen (die ik daarvoor vrijwel nooit haalde), het is niet genoeg. Het sporten thuis is echt vreselijk door gebrek aan ruimte. Als je denkt dat ik overdrijf, beeld je dan een studentenkamer in die bomvol staat met meubels en spullen én die wordt bewoond door twee mensen. Daar ergens moet je dan nog sporten. Ik hoop dat het weer goed wordt en blijft de komende tijd, zodat ik nog meer kan gaan lopen en misschien zelfs met mijn elastieken richting het park kan. Als ik over mijn grens van schaamte heen kan stappen dan, want de meeste mensen die hier in het park sporten zien er uit als #fitgirls en dat ben ik nog láng niet!

Mocht iemand nog ideeën hebben over wat ik wel kan doen in deze tijd of leuke manieren om te bewegen waarbij de kans dat ik mezelf bezeer klein is (want ik heb nog altijd bloedverdunners) maar wel mijn calorieën verbrand, dan hoor ik het héél graag. 

Voor nu ga ik gewoon weer fanatiek starten als ik mijn nieuwe schema krijg en hoop ik dat die stomme muur harstikke kapot gaat. In de tussentijd wandel ik lekker door en ben ik heel blij dat we weer (nog) fysiek naar HAB kunnen. 

Tot snel!

Mandy