Mandy’s Journey #15: afvallen is vreemd

Eindelijk kan ik jullie goed nieuws vertellen. Want voor het eerst in 6 (!!!) maanden daalt mijn gewicht. Voor het eerst in die veel te lange tijd is er nu 1,1 kilo af in twee weken én is mijn vetpercentage weer gedaald met zo’n 0,5%. Ook deze zit nu op het getal van voor de kerst. Voordat hij iets hoger werd en daarna voor al die maanden bleef hangen. Nou is 1,1 kilo in twee weken misschien niet super veel. Maar als je al 6 maanden stil hebt gestaan is alle vooruitgang meer dan welkom.

Dit betekent dat het lage schema wat ik van mijn coach Pim gekregen heb, nu toch écht zijn vruchten begint af te werpen. Helaas is het een schema dat ik, doordat hij heel laag in calorieën is, niet voor een heel lange tijd mag aanhouden. Maar omdat het voor nu werkt, plakken we er nog 3 weken aan vast. Daarna moeten we weer iets anders gaan proberen. De kans bestaat dat mijn lichaam went aan het lage aantal calorieën, mijn stofwisseling daardoor vertraagt en ik verder van huis ben als ik daarna weer een ‘normaal’ schema ga volgen. Voor nu ben ik stiekem wel blij dat ik dit schema nog even mag aanhouden en hoop ik dat het in de komende weken ervoor zorgt dat de daling écht ingezet wordt. Ik hoop vooral dat de daling door blijft gaan, het liefst nog iets sneller. Maar ik heb een vermoeden dat dat zomaar zou kunnen lukken. Want deze week heb ik eigenlijk helemaal niet gesport. 

Deze week heb ik namelijk niet gesport, waardoor het eigenlijk nog gekker is dat ik ben afgevallen. Afgelopen weekend heb ik namelijk mijn eerste vaccinatie gehad voor corona. Mocht je er nu voor of tegen zijn, dat moet iedereen lekker zelf weten. Maar ik ben er wel heel blij mee. Als chronisch longpatiënt ben ik al die tijd ontzettend bang geweest om ziek te worden en die prik voelt voor nu dan ook als een soort van ‘bevrijding’. Al weet ik dat ik nu nog niet volledig gevaccineerd ben en je het, ook al ben je dat wel, nog altijd kunt krijgen. Is de kans dat ik er ernstig ziek van wordt een stuk kleiner. Maar goed, die prik dus. Ik heb een aantal dagen super veel spierpijn in mijn arm gehad én ik ben twee dagen ontzettend moe geweest. Zo moe dat mijn ogen ’s avonds op de bank steeds weer dichtvielen. Voor iemand die nooit, maar dan ook écht nooit in slaap valt op de bank (hoe laat het ook is), is dat best wel gek. Sporten was dus even niet echt een goed idee. Daarna werd het ongeveer zo’n 40 graden in het land en vond mijn fysio dat sporten niet heel verantwoord was. Zeker omdat ik natuurlijk nog altijd bezig ben met een vorm van revalidatie door mijn longembolieën en daardoor met deze temperaturen het heel snel benauwd heb. Al helemaal als er dan ook nog smog in de lucht hangt, merk ik het meteen. Dus het sporten deze week, stond even op een laag pitje. Al pak ik dat, morgen weer op. In de sportschool, waar airco is…

Buiten dat ik niet heb gesport, heb ik ook nog eens een paar ijsjes op deze week. Ook hiervan geef ik de veel te warme temperaturen de schuld, ik bedoel, je moet toch iets om af te koelen. Perenijsjes zijn overigens een goed idee. Weinig calorieën, toch heel lekker én verfrissend. Daarnaast verkoopt HAB nu verschillende merken ijs met minder calorieën en meer proteïne. Zowel vegan als niet vegan. Een goed alternatief voor dat ene ijsmerk met die bekers, met al die lekkere smaken, die veel te duur zijn én helemaal niet zo goed. Ik heb ijs van het merk Melt op. Super lekker, net zo verfrissend én een stuk beter. Al zou ik ze nog altijd niet dagelijks eten. Maar wie kan al het ijs weerstaan als je weg zit te smelten de hele dag. Juist, vrijwel niemand!

Begrijp me niet verkeerd, ik ben super blij dat er eindelijk vooruitgang is. Dat mijn gewicht en vetpercentage eindelijk gezakt zijn. Maar het blijft raar dat hele afvallen. Doe je zo ongelofelijk hard je best, val je maanden niet af. Sport je een week niet en eet je een paar extra ijsjes (voor de rest heb ik mijn schema netjes aangehouden hoor), val je eindelijk af. Dan zou je zeggen, misschien vraag je wel te veel van je lijf. Maar tijdens de lockdown heb ik ook wel eens weken niet gesport of iets minder streng mijn schema gevolgd. Dus dat is ook het antwoord niet. Ik denk dat het antwoord gewoon is, dat dit schema werkt en dat mijn plateau eindelijk begint af te brokkelen. Dan maakt een keer niet sporten of een ijsje extra, als je je schema voor de rest goed aanhoudt namelijk helemaal niet zo uit. 

Ik durf nu echt te hopen op dat dit doorzet en dat ik in mijn volgende blog kan vertellen dat mijn gewicht en vetpercentage weer een stuk naar beneden zijn gegaan. Dus nog altijd fingers crossed en we gaan er weer voor!

Tot snel, 

Mandy