Mandy’s journey #6: Het (ab)normale leven kickt in

Hi allemaal,

Op het moment dat ik dit schrijf heb ik 2 drukke en aparte weken gehad. Zeker gezien mijn dieet. Natuurlijk zat 5 december erin, waar ik toch twee keer slechter heb gegeten. De week daarna gingen mijn broertje en schoonzusje verhuizen waar ik natuurlijk met alle liefde heb geholpen in hun nieuwe stekkie. De afgelopen tijd heb ik mijzelf heel goed kunnen houden aan 1 cheatmaaltijd in de week. Dat is deze weken finaal de mist in gegaan. Net zo als het consistent 2x in de week sporten.

Mijn laatste meting bij HAB (wat tevens ook de allerlaatste fysieke meting voorlopig bleek te zijn) was op zich prima. De teller staat nu op bijna 12 kilo en waar mijn vetpercentage de vorige keer een beetje achter bleef, was hij nu weer flink gezakt; 1,6% wat het totaal bracht op 11% eraf. Dat ik 1 op 1 liep qua kilo’s en procenten ten opzichte van de weken is dus al even niet meer en ik merk dat ik me daar nu wel bij neer kan leggen. Zolang het er af blijft gaan en niet maar met 1 of 2 onsjes per week, ben ik al lang blij.

Maar goed, toen kwamen deze twee weken. Pizza en een dag later gourmetten voor Sinterklaas. Dit was slecht en tegelijkertijd weet ik dat dit soort dingen erbij horen. Als ik mijn levensstijl blijvend wil veranderen, zullen de feestdagen toch ieder jaar terugkomen. Deze feestdagen vier ik met zowel mijn ouders als schoonouders, dus alles in tweevoud. Daarbij wist ik ook dat ik de week erop maar 1x naar de sportschool zou gaan. Ik ging namelijk helpen met het verhuizen van mijn broertje en schoonzusje naar hun prachtige nieuwe appartement in Breda. Aangezien ik een vaste hand heb en het gewend ben om te verven, al is het op mensen, kreeg ik ‘verf duty’. Twee lange dagen heb ik geholpen met poetsen en vooral dus verven van de muren. In principe een hele work-out, iets wat ook door mijn ‘smart watch’ werd beaamt. Volgens dat apparaat verbrandde ik die dagen calorieën alsof het niets was. Wat de tweede dag eigenlijk weer teniet werd gedaan door het eten van een vette hap omdat we heel laat klaar waren, er geen eten was en er niets anders op zat dan snel iets bestellen. Hetzelfde gebeurde in het weekend, waar ik nogmaals kwam helpen om ze daadwerkelijk over te verhuizen.

Ondanks dat ik de laatste tijd meer sport kwam ik mijzelf wel heel hard tegen. Dan merk ik dat ik te zwaar ben en dat mijn lichaam sowieso niet altijd functioneert zoals ik zou willen. Want ik was op, alles deed zeer, ik zat onder de blauwe plekken (bedankt, bloedverdunners!) en was doodmoe. Toch zijn we die week ondanks alles nog 1 keer gaan sporten in de sportschool. Gelukkig, want ook dat bleek voorlopig de laatste keer te zijn.

Dit zijn dagen die in het ‘echte’ leven ook gaan voorkomen. Ik moet leren dat het helemaal niet zo erg is dat er soms een week tussen zit waarbij dit soort dingen gebeuren. Ik moet erop letten om dan gedurende de dag wel mijn schema in de gaten te houden en vooral dat ik de week erna gewoon weer ‘opnieuw’ begin en verder ga met waar ik mee bezig was. Die knop omzetten is nog lastig, omdat ik aan de ene kant boos was op mijzelf maar aan de andere kant besefte dat het mijn eigen ‘nieuwe normaal’ (ha-ha) gaat worden. De fout in… en weer door!

Dat is dan ook precies wat ik afgelopen maandag van plan was. De sporttijden waren weer geboekt en ik wilde in ieder geval tot de kerstdagen weer volle bak gaan. Om ook na die dagen weer met dezelfde mindset te kunnen herstarten.

Begrijp me niet verkeerd, ik begrijp de lockdown als geen ander en ik denk dat het misschien ook wel even nodig is. Ik weet dat sommige mensen hier niet mee eens zijn en dat is prima. Ik zit nou eenmaal in een risicogroep én ik heb ook mijn ‘reguliere’ zorg nodig dus ik ben best angstig om Corona te krijgen.

Maar toch was het weer schrikken toen alle regels aan het licht kwamen. Geen sportschool meer en dit keer ook niet meer naar HAB kunnen. Nu net op het moment dat ik eigenlijk niet of nauwelijks afgevallen ben in twee weken tijd en ik beiden juist zo nodig had. Ik besef me ook wel dat er veel ergere dingen zijn in het leven, laat staan in het leven van alle ondernemers die het nu zwaar te verduren hebben. Maar voor mij persoonlijk en zeker mijn afvaltraject is dit vervelend. Ik weet ook niet zo goed hoe ik het sporten nu moet gaan oppakken. In onze kleine 30m2 eenkamerstudio kunnen we niet echt veel work-outs doen met 2 man. We hebben weerstandsbanden aangeschaft (al heb ik nog geen idee wat ik daarmee aan moet),we hebben (te lichte) dumbbells, we gaan het samen ‘boksen’ weer oppakken en zijn gaan wandelen. In de hoop dat dit het normale fitness kan vervangen.

De afspraken met onze coach Pim van HAB worden voorlopig digitaal gedaan, waarbij op de dag dat ik dit schrijf, de eerste videocall gepland staat. Ik ben heel benieuwd hoe dit gaat zijn en of dit alles mijn afvalproces gaat beïnvloeden.

Daarnaast is het natuurlijk ook mega jammer dat we niet meer kunnen shoppen bij HAB. Dus, zoals ik nu ook ga doen: Steun ze in deze tijd en bestel voor jezelf al het lekkers, goeds en misschien nog wat extra’s wat zij te bieden hebben online!

Jullie horen binnenkort van me hoe het mij in deze lockdown vergaat en hoe we het eten en sporten nu invulling gaan geven.

Tot snel!

Mandy