Mandy’s journey #7: Precies dat wat ik niet moest doen…

Hi Allemaal!

Op het moment dat ik dit schrijf, zijn we aan het einde van de eerste week in 2021. Allereerst wens ik iedereen een heel fijn jaar, waarin het anders is dan vorig jaar, waarin we met liefde en respect voor elkaar leven en vooral waarin we allemaal zo gezond mogelijk zijn! Ook al weet ik dat deze blog pas later online zal komen, dat maakt het niet minder gemeend.

Daarmee zitten de feestdagen er weer op en begint het ‘normale’ leven weer. Al is er natuurlijk weinig normaals aan nu. Maar voor mij betekent dit vooral, weer terug in het ‘regime’. 

Voor de feestdagen heb ik mijn eerste belafspraak gehad met mijn coach Pim. Een beetje vreemd, want wie weegt me nu en hoe weet ik nu hoe het met mijn vetpercentage is? Ik moest nu uitgaan van mijn eigen weegschaal die me soms in de steek durft te laten. Gelukkig werkte hij die dag wel en ik kon Pim zelf vertellen dat er een kilo af was. In twee weken. Niet top, maar het ging er nog altijd af. Ondanks de paar ‘cheatmaaltijden’ die ik in de week daarvoor had gehad. 

Voor de kerstdagen zelf, besloot ik nog een keer te wegen. Tot mijn vreugde bleek dat er in een week weer 1 kilo af was. Wat de teller zette op (net geen) 14 kilo. Toch al een hele prestatie in ruim 3 maanden tijd. Eindelijk voelde ik (lichte) trots.

Maar ondanks dat ik mezelf zo goed had voorgenomen om mijn best te doen, ook rondom de feestdagen en de teugels alleen te laten vieren op de echte feestdagen zelf. Ondanks dat gevoel van trots, is dat niet helemaal gelukt. Mijn coach Pim zei nog: “Mandy, komt echt wel goed. Als je de andere dagen eromheen maar vasthoudt aan je schema” toen ik me zorgde maakte over mijn traject met de aankomende feestdagen in het vooruitzicht. Maar toen de kerstdagen er eenmaal waren, mijn vriend (die leraar is) een hoop chocolade mee naar huis kreeg van de kids, we samen een hele vreemde kerstvakantie hadden door de lockdown en veel lekkere trek kregen, verloor ik dat een beetje uit het oog tussen kerst en oud en nieuw. Waar Pim me nog zo waarschuwde om niet te denken: “Nu heb ik al 3 dagen slecht gegeten, nu maakt het niet meer uit” gebeurde precies dat. 

In de dagen tussen kerst en oud en nieuw besloot ik om te wegen in het kader van ‘de schade bekijken’. Het was voor mij een grote shock toen bleek dat er in die paar dagen gewoon 3 (!!) kilo bij was. Waardoor juist dát moment kwam waarop ik dacht, nou oud en nieuw is binnen een paar dagen. Who cares!? Ja, duhh, ik natuurlijk. Nu dan. 

Vanaf dat moment heb ik niet meer op de weegschaal durven staan. Samen met Robin heb ik besloten om vanaf afgelopen maandag, de eerste maandag van januari dus, er weer volle bak voor te gaan. Zowel met eten, als met sporten. Daarnaast hebben we ook besloten dat ik pas na een week weer ‘back on track’ te zijn ga wegen. Wat overigens ook wel moet, volgende week staat mijn volgende belafspraak met Pim op de planning. 

Goed, ook met sporten dus. Ik moet eerlijk zeggen. Ik mis de sportschool! Dat ik dat ooit in mijn leven nog zou zeggen is al een wonder op zich en laat toch al een verandering in mijn levensstijl zien (nog iets om licht trots op te zijn). Echter, het is niet anders, de sportschool is dicht. Bij gebrek aan ruimte en gewichten heb ik een aantal weerstandsbanden gekocht en heeft coach Romy voor mij een sportschema voor thuis in elkaar gezet. Ondanks dat ik dacht dat het never nooit in de buurt zou komen bij mijn work-outs in de sportschool en ik echt een hekel heb aan sporten hier in huis door de minuscule ruimte die we hiervoor hebben, zijn we ook daarmee gestart. Nu, 2 dagen later, heb ik toch vrij erge spierpijn. Dus het doet wel zeker iets, al kan dat natuurlijk ook liggen aan het feit dat ik ruim 2 weken niets heb gedaan… 

Nog een momentje om trots op te zijn; door de aanwezige chocolade (die nog niet helemaal op is op dit moment) kom ik continue in de verleiding. Waar ik de afgelopen weken snel geneigd was hieraan toe te geven, heb ik mezelf deze week goed in kunnen houden. Iets waar ik zelf een beetje bang voor was. Want dat ging net zo goed vóór de feestdagen, zou ik dit nu weer op kunnen pakken? Gelukkig is het antwoord hierop ja en worden deze lekkernijen naar een ‘gepland cheatmoment’ in het weekend verschoven. 

Voor nu heb ik besloten om die 3 kilo (who knows wat het ondertussen is/was, want ik heb dus nog niet op de weegschaal gestaan) te zien als een soort vakantiekilo’s. Deze gaan er doorgaans ook vrij snel weer vanaf als je je normale (eet)ritme weer oppakt. Dit weekend ga ik zien hoe ik er voorsta en vanaf nu ga ik gewoon weer verder waar ik voor de feestdagen was gebleven. Dus misschien met een klein stapje terug, maar nog altijd met mijn uiteindelijke einddoel voor ogen. Een gezond gewicht en een lichaam waar ik me fijn in voel. 

Dit gaat nou eenmaal niet over één dag ijs en ik zal vast nog wat meer duwtjes in de verkeerde richting tegen gaan komen. 

Ondertussen hoop ik dat we snel weer naar de sportschool kunnen, al verwacht ik dat het nog even zal duren, houd ik me weer netjes aan mijn schema en horen jullie volgende keer hoe het weegmoment na deze weken heeft uitgepakt!

Tot snel!

Mandy