Mandy’s journey – hoofdstuk 2

Hi allemaal!

Tijd voor de eerste update! De start van mijn nieuwe leven is dus echt begonnen en we zijn een paar weken verder. Zoals jullie in mijn vorige blog hebben kunnen lezen was ik al een paar weken bezig, voordat ik met het Premium Program begon. In totaal ben ik nu, terwijl ik dit schrijf, iets meer dan 5 weken bezig en op dit moment staat de teller op ongeveer -5 kilo. Dat betekent dus ongeveer een kilo per week. Dat klinkt prima en iedereen zegt dat ik trots op mijzelf moet zijn. Maar zo voel ik dat nog niet. 

Buiten die 5 kilo is mijn vetpercentage volgens de laatste meting nu 5,5% gedaald. Dat klinkt een stuk beter in mijn oren. Daarnaast heb ik bij mijn vorige dieet geleerd om mijn maten te meten, om zo op verschillende manieren te zien of en hoeveel vooruitgang ik boek. Waar mijn taille en benen als een speer gaan (8 en 7!! cm) gaan de plekken waar ik mij het meest aan stoor, zoals mijn buik en heupen een stuk minder hard. Daarnaast schommelt het afvallen enorm. De ene week ben ik bijna 2 kilo kwijt en dan de week daarna maar 0,2 kilo. Terwijl ik net zo hard mijn best doe en zelfs nog vaker ben gaan sporten. Dat is frustrerend. Ik denk dat dit ook voort komt uit mijn vorige afvalpogingen, want ik ben al een aantal keer meer kilo’s afgevallen dan nu. Dat is logisch, want zo lang ben ik nu nog niet bezig. Maar voor mijn gevoel doe ik het stiekem pas echt goed als ik meer afval dan die keren. Tot die tijd, zal ik ergens niet helemaal tevreden zijn. 

Daarin is de coaching die ik via HAB krijgt wel een hele fijne bijkomstigheid. Mijn familie of vriend kunnen vaak genoeg zeggen dat ik goed bezig ben, tevreden moet zijn met wat ik tot nu toe heb bereikt en dat de kilo’s er weer af gaan. Maar mijn gevoel zegt toch altijd dat ze dat vooral zeggen uit liefde. Als je een coach hebt die de feiten voor je op een rij zet en je zegt dat je goed bezig bent, voelt dat toch anders. Normaal gesproken was ik misschien nu al op een moment gekomen waarbij ik in een dip belandde en op een baaldag alles overboord had gegooid. Maar doordat ik van een onafhankelijk en gespecialiseerd iemand hoor dat ik op de goede weg ben is die dip (op wat gemopper en gejammer na) uitgebleven. Het helpt natuurlijk ook dat je iedere twee weken op ‘controle’ gaat. Je wilt dan toch resultaat laten zien en dus is er geen tijd om een hele (baal)dag mijn dip weg te eten en heb ik mij netjes aan mijn schema gehouden. Iets wat natuurlijk ook wel heel prettig is voor een emotie-eter!

Het sporten gaat daarnaast ook nog niet helemaal geweldig. Sinds een paar weken ben ik begonnen met lessen BodyPump. Het ziet er allemaal zo gemakkelijk uit, maar na de eerste les heb ik 4 dagen niet kunnen lopen. Niet alleen van de spierpijn, maar mijn benen waren gewoonweg volledig gemaakt van pudding. Ik zakte bij iedere stap door mijn knieën. Voor mijn gevoel was ik er ook meteen van genezen en wilde ik niet meer terug naar die les. Want naast het feit dat ik zo (ongelofelijk) veel spierpijn had in echt ieder spiertje in mijn lichaam, was het ook heel confronterend. Vroeger, toen ik nog handbalde, hield ik van sporten. Hield ik van trainen tot ik helemaal kapot was en trainde ik op een moment zelfs 5 keer in de week met nog 2 wedstrijden in het weekend erbij. Ondanks dat dit al heel wat jaren geleden is en ik voordat ik ziek werd al veel minder sportte dan dat, is het op een of andere manier in mijn hoofd nog niet helemaal aangekomen dat ik niet meer kan wat ik toen kon. De fanatiekeling in mij wil net zo veel en net zo hard als toen. Iets wat totaal niet realistisch is, want sowieso een kilo of 40 zwaarder en natuurlijk een lijf dat niet meer zo gezond is als in die tijd. Ook al weet ik dit als geen ander, als ik eenmaal bezig ben, lijk ik dit totaal te vergeten en dan kom ik mijzelf heel hard tegen. 

Omdat ik ook niet van opgeven hou, ben ik 2 weken later gewoon terug gegaan naar de BodyPump les en die 2^e keer ging super. Met ook veel minder spierpijn. Maar in de 3^e les, kwam ik mijzelf weer genadeloos tegen. Ik denk dat ik na de 2^e les, waarin ik het iets rustiger aan deed, dacht dat ik wel weer meer aankon. Tot ik stond te tollen op mijn benen en super duizelig even een paar minuten aan de kant moest gaan zitten. Iets waar ik wel van geschrokken ben. Want met een lichaam dat ik niet meer voor de volle 100% vertrouw, ben ik sneller geneigd om van ergere dingen uit te gaan. Gelukkig ging het na een aantal minuten beter en was de les al bijna ten einde. Ik moet hierin dus nog altijd een nieuwe modus vinden en ik hoop dat dit traject ook daarbij gaat helpen. 

Ik hoop dus niet alleen om gedurende dit traject, vooral deze 10 weken met het Premium Program, gewicht en vet te verliezen, maar ook een positiever en beter zelfbeeld te ontwikkelen. Een waarin ik trots kan zijn op de dingen die ik bereik en een waarin ik duidelijk heb wat ik wel en niet kan.  Dat ik deze start van mijn nieuwe leven ook echt als een nieuwe start ga zien en het verleden kan loslaten.  

Binnenkort heb ik weer een nieuwe meting bij HAB en zullen we zien hoe het er nu voor staat!

Tot snel!

Mandy